“გაზეთ “თბილისი”-ს რედაქციისაკენ რუსთაველის პროსპექტზე ფეხით წავედით, დელეგაციას თან 50-60–მდე ადამიანი მოგვყვებოდა. დელეგაციას წინ მიუძღოდა პოეტი რეზო ამაშუკელი, საქართველოს ჟურნალისტთა კავშირის თავ-რე ზაურ გომართელი, პოეტი იაკობ ჩიკვაშვილი და თქვენი მონა-მორჩილი აბრაამ საპირ-სეფიაშვილი.

  ჟურნალისტები. ტელეოპერატორები. ფოტოკორესპონდენტები განუწყვე-ტლივ ტრიალებდნენ ჩვენს ირგვლივ, იღებდნენ სურათებს და იწერდნენ ნებისმიერ წვრილმანს. საღამოთი და მეორე დილით საქართველოს ცენტრა-ლურ გაზეთებში, რადიოსა და ტელევიზიაში შუქდებოდა თითოეული ჩვენი ნაბიჯი, თანაც ყოველღიურად. მთელ საქართველოში დიდი ინტერესით ადევ-ნებდნენ თვალყურს ისრაელის ჟურნალისტთა დელეგაციასთან დაკავშირე-ბულ ნებისმიერ ინფორმაციას.

   როგორც ოფიციალურ დელეგაციას, ყოველთვის თან გვახლდა, სამოქალაქო ტანსაცმელში გამოწყობილი დაცვის რაზმი, ყოველგვარი ინცინდენტის თავი-დან ასაცილებლად. ეს სრულიადაც არ იყო საჭირო, ვინაიდან რუსთაველის პროსპექტზე მოსიერნენი დიდი სიყვარულით, სითბოთი და პატივისცემით გვხვდებოდნენ და გვესალმებოდნენ. უმრავლესობამ კარგად იცოდა ვინ და საიდანაც ვიყავით.

   იაკობ ჩიკვაშვილი განაცვიფრა ერთი ქართველის ქცევამ. ის ჯიქურ მოეჭრა დელეგაციას და ჩემსკენ წამოვიდა, დაცვა იქვე შემოეჭდო მას ირგვლივ, მაგრამ ეს საჭირო არ აღმოჩნდა. კაცი მოვიდა და ჩემს წინ დაიჩოქა:

• – “აბრამ სეფიაშვილო – მეუბნება ის – საქართველო არ დაივიწყებს შენს დამსახურებას, შენ შეუნარჩუნე ქართული ენა თაობებს და პირობას გაძ-ლევ, საქართელოში ებრაელს არავინ ავად არ შეეხება”.

• ფეხზე წამოვაყენე და გულში ჩავიხუტე. შემდგომში გაირკვა, რომ ეს კაცი ქვედა სამყაროს ერთერთი ყველაზე ავტორიტეტული პიროვნება ყოფილა. მას იქამდე მილიცია და კგბ-ც პატივს მიაგებდა. ჩემთვის ცნობილი გახდა, რომ ამის შემდეგ საქართველოს ციხეებში მყოფ ებრაელებს აბუჩად  აღარა-ვინ იგდებდა და სათნოდ ეპყრობოდნენ.​

  • იქვე რუსთაველის პროსპექტის გასწვრივ, გაზეთ “კომუნისტი”-ს რე-დაქციის მხარეს (ლენინის მოედნისაკენ) შენობების უზარმაზარი ვიტრინების მინებზე გამოკრული იყო ჩვენი დელეგაციის წევრთა 2-3 მეტრიანი სურათები და საქართველოში ვიზიტის აღმნიშვნელი ფაქ ტები. ეს გამოფენა თვეების განმავლობაში არსებობდა და თითქმის ყველა თბილისელი ინტერესდებოდა მით.

  • ​

   გაზეთ “თბილისი”-ს რედაქციაში გულთბილად და გაწყობილი ქართული სუფრით შეგვხვდა, გაზეთის რედაქტორი დავიდ მელუხა, და ამ გაზეთის წამყვანი ჟურნალისტები.